Borkense baan

In de ochtenduren is het enige dat je hoort, de wind door de kale takken, een enkele merel speurt tussen de afgevallen bladeren, een koolmees houd hem nauwgezet in de gaten, wachtend op wat komen gaat. De oude spoorlijn houdt hier op te bestaan, zijn functie is verdwenen, de natuur heeft hem over genomen. Een enkele witte reiger laat zich zien aan de oever van het ven en vliegt verstoort op. Nederland houdt hier op, even verder begint Duitsland. Een niemandsland, zeker 's morgens vroeg.