Wandelen en kijken

Rugzak op de rug, camera in de hand, of de telefoon en lopen maar. In 2021 was hier nog geen sprake van, maar inmiddels kunnen en doen we dit met veel plezier. Vrijheid, en genieten van onverwachte natuur, onverwachte ontmoetingen en Carpe diem.

Eén van de grensoverschrijdende riviertjes die Nederland rijk is. Door de schoonheid van het landschap van deze rivier ben ik mij gaan interesseren in de historie en de cultuur in het stroomgebied ervan, hoe de bevolking in vroegere tijden afhankelijk was van deze (levens)stroom en ben ik de rivier gaan volgen van de monding in de IJssel bij Zutphen, terug naar de bron in Billerbeck (D). Een reis verdeeld over meerdere etappes, soms lopend, soms fietsend.

Klompenpaden zijn er in midden Nederland. Een initiatief van Stichting Landschapsbeheer Gelderland en Landschap Erfgoed Utrecht. Je loopt er door weilanden, veengebieden, langs beken, langs sloten of door bosgebied. Alles bewegwijzerd, heerlijk ontspannen, voor de wandelaar. Veelal zonder storend motorisch verkeer. Vaak met een verlenging of een verkorting van de route. Je ziet Nederland zoals Nederland hoort te zijn, landelijk.

In de ochtenduren is het enige dat je hoort, de wind door de kale takken, een enkele merel speurt tussen de afgevallen bladeren, een koolmees houd hem nauwgezet in de gaten, wachtend op wat komen gaat. De oude spoorlijn houdt hier op te bestaan, zijn functie is verdwenen, de natuur heeft hem over genomen. Een enkele witte reiger laat zich zien aan de oever van het ven en vliegt verstoort op. Nederland houdt hier op, even verder begint Duitsland. Een niemandsland, zeker 's morgens vroeg.